In de uitverkochte zaal maar ook op het toneel werd er veel gelachen, als gevolg van de gezonde wisselwerking tussen de toeschouwers en spelers. De titel van de tiende
revue, “Doezend en eine lach”werd aldus helemaal waargemaakt.

De diverse onderdelen werden vlot aan elkaar geknoopt door John Stoffels en Roos Heespelink, spelend als een in Holtum gelande fakir en
diens charmante dochter. Het gezelschap beschikt over goede tekstschrijvers: voorzitter Stel schreef naast diverse liedjes de sketches “Aangifte” en “Op good gelök”, Annie Kerstjens tekende voor “De plezierrit” en het dolkomische “Sjtress bie van S”, uit de pen van Leny vloeide “De erfenis” en “Stankveur dank”. Deze drie toonden ook hun acteerkwaliteiten in de vertolking van eigen en andermans teksten.

Miep Knoops speelde sterk de hoofdrol van Gusta in “De erfenis”, een schrijnend stuk over een inwonende ongehuwde tante die door haar
familie wordt uitgebuit. Na het bezoek van de pastoor en de notaris zijn de rollen omgedraaid. Wat mij betreft had de fiets van de pastoor, als al te vaak gebruikt attribuut achterwege kunnen blijven.

Ook de ander sketches en liedjes waren op niveau, soms pikant, maar nooit plat. Er was een tweetal parodieën op populaire t.v. programma’s, telkens aangepast aan de Holtumse situatie, waarbij de rivaliteit met de buurdorpen in het Bornse niet onvermeld bleef.

De magische kracht van de verhalen uit ‘1001 nach’ kwam volledig tot zijn recht door perfecte wisselwerking en vertelling, zang, dans en licht en –rookeffecten. In dit onderdeel en ook in de finale van “Doezend en eine lach” was duidelijk de meesterhand van Toine Mertens te zien. Die wist de beperkte podiumruimte volledig te benutten en alle elementen in de show samen te brengen.

Verder heb ik genoten van het artistieke decor bij de “De sjroapsjtööker”. Ook de verzorgde kleding en de grime mogen niet onvermeld
blijven. Dan waren er nog de sprankelende “Houtumse lambada” en de tijdloze buut van Tjeu Houben. Het is duidelijk dat deze tiende “Houtumse revue” in alle opzichten geslaagd is. Wel verdient het aanbeveling de elfde revue korter te houden; een voorstelling van ongeveer vier uur is wel erg lang. Dan hebben het publiek en de spelers ook meer tijd voor een gezellige nazit.

De revue is nog op 7 en 8 februari te zien in het gemeenschapshuis te
Holtum.